Onderzoek naar onderwijs en ICT

Ik ben nu mijn laatste jaar van mijn opleiding tot leraar wiskunde tweedegraads ingegaan en in dit jaar schrijf ik mijn eindscriptie. Ik wil hierin een lessenserie ontwikkelen waarin ICT een meerwaarde biedt. Hiermee hoop ik zelf meer recht te doen aan de talenten van de leerlingen en mijzelf te ontwikkelen in het gebruik maken van ICT in mijn lessen.

Waarom ICT?

Ik heb dit jaar nu zelf vier klassen. Een 1 VMBO/havo, 2 VMBO/havo, 1 VWO en 2 VWO. In alle vier de klassen zijn er leerlingen met laptops, in de de ene klas meer dan in de andere. De laptops zijn aanwezig en ik wil ook recht doen aan de meerwaarde van deze laptops in de klas.

Daarnaast ben ik zelf erg geïnteresseerd of ICT meerwaarde kan bieden en op welke vlakken dit kan gebeuren in mijn wiskundelessen.

Visie op het onderwijs en het docentschap

Voor onze opleiding moesten we onze visie op het onderwijs en docentschap geven in de vorm van 10 kaartjes. Hieronder staan de kaartjes

Visie op het onderwijs en docentschap in 10 kaartjes

klik voor vergroting

Verantwoordelijkheid van een leraar, veel of té veel

Ik keek woensdagavond via uitzendinggemist de "avond van het onderwijs gezien" van 3 oktober 2011. Hierin is mij erg bijgebleven, dat er nog meer leerlingen uit het speciaal onderwijs het gewone onderwijs binnenkomen en dat men erg veel verantwoordelijkheid bij docenten neerlegt.

De rol van de leraar

In de avond van het onderwijs wordt samengevat dat een leraar van alles moet zijn. De leraar moet, opvoeder, voorbeeld, entertainer, politieagent, coach psycholoog, computerdeskundige maar bovenal overdrager van kennis zijn. Er wordt wel erg veel gevraagd van een leraar. 

Veel of té veel

Ik vind dat er erg veel van een leraar gevraagd mag worden. Je hebt gekozen voor het onderwijs en daar komt een verantwoordelijkheid bij kijken. Daarin moet je ervoor zorgen dat leerlingen het maximale halen uit jou lessen. Veel is niet gelijk aan té veel. Er moet een grens zijn. Deze grens kan lastig op papier worden vastgelegd, omdat iedere docent op zijn, of haar manier een goede docent kan zijn.

Nederland wordt steeds slimmer

Wiskunde, scholing, het leraarschap en de leerlingen houden niet op zodra je het schoolgebouw verlaten hebt. Het is iets waar ik mij in het het dagelijks leven mee bezig houd. Dit zelfs tijdens mijn heerlijke zomervakantiebaantje.

Papier-prikkend een centje verdienen

Als mooi zomervakantiebaantje werk ik bij de groenvoorziening. Groenvoorziening doet toevallig ook zwerfafval opruimen (papier prikken) en prullenbakjes legen in de stad. Dit is het soort werk waar vrienden vragen wat je hebt gedaan om taakstraf te krijgen, dat er een vrouw aan je vraag: "Ben je niet een beetje oud voor halt" en waar mensen op je afstappen en zeggen dat ze ook taakstraf hebben en volgende week beginnen. Sommige mensen denken, dat je dom bent als je dat soort werk doet. Ik vind het heel relaxed om lekker buiten te werken en zo mijn centjes te verdienen door lekker te lollen praten en rond te lopen.

Focus op algebra

We moesten voor de opleiding een artikel schrijven over algebra, wat uiteraard aan een heel lijstje eisen moest voldoen, waaronder dat het geschikt moest zijn om in het personeelskrantje van een middelbare school gepubliceerd te worden.

Focus op algebra!

Als je tegenwoordig een middelbaar wiskunde schoolboek openslaat, dan staat er altijd wel wiskunde som waar context aan te pas komt. Wat is de waarde van deze context in de wiskunde? Zijn we niet te ver doorgeschoten van een tekort aan context naar een overdaad aan context? Ik merk, dat leerlingen te sterk gefocust zijn op de context. Hierdoor kunnen ze deze soms niet meer loslaten, terwijl dat juist nodig is om verder te komen in de wiskunde en vooral in de algebra.

Jullie hebben in een ver verleden, of in een iets minder ver verleden zelf algebraonderwijs gehad. Een grote kans dat dit destijds minder contextrijk was dan vandaag der dag. De rijkheid aan context kan er aan bijdragen, dat leerlingen de wiskunde leuker vinden, de algebra makkelijker tot zich kunnen nemen en meer houvast hebben bij problemen. Ik vraag mijzelf dan af, wat ik de leerlingen van algebra wil leren, welke algebraïsche vaardigheden ik hen bij wil brengen en wat het nut er van is.