De jeugd van tegenwoordig. Dan heb ik het niet over de naam van een rapformatie, maar over de jongeren van nu. Deze jongeren worden van jongs af aan blootgesteld aan allerlei technologie en de toepassingen daarvan. Dit heeft een grote invloed op hoe deze jongeren zich ontwikkelen en onderscheiden van jongeren die hier niet mee in aanmerking zijn geweest. Deze generatie heeft vele namen. Wim Veen noemt ze Homo Zappiens (2006) in zijn gelijknamige boek, ze worden ook netizens genoemd ( burgers van het net), digital natives (aangeboren digitaliteit), of de Napster-generatie (vernoemd naar het eerste grote P2P muziekuitwisselingsprogramma).
instant en intens
De Homo Zappiens netwerken en multitasken zich helemaal suf. De sociale netwerksites winnen meer en meer populariteit. Het actief deelnemen is een must. Hyves is er om nationale en facebook om internationale contacten te onderhouden en creëren. Msn, sms, ping, what’s app en dergelijke zijn bedoeld voor communicatie waar snel respons op verwacht wordt. Twitter als je ergens snel op wilt reageren, of wilt delen. Daarbij willen zij zo veel mogelijk media consumeren. Dit gebeurt meestal via twee dopjes die bijna een zijn geworden met de oren. Ze consumeren, en reageren tijdens het eten, huiswerk maken, les krijgen, wc-bezoeken, gesprekken, verjaardagen, en het rijden. Straks is alleen slapen nog een bezigheid waarin de Homo Zappiens zich hiervan onthouden. Dit is een verandering die zich vaak uit als asociaal gedrag in de ogen van docenten en ouders. Ouders ervaren het multitasken van de Homo Zappiens als desinteresse voor hetgeen wat de ouders communiceren. Ze hebben het gevoel dat de Homo Zappiens niet meer op te voeden is. Docenten kunnen hun vak niet geven zoals zij dat hebben geleerd en gewend zijn. De Homo Zappiens voelt zich niet vrij in de schoolbanken, omdat hun digitale vaardigheden daar niet van pas komen. Ze zijns niet meer gewend om lineair te leren. Ze raken ontwent als ze singletasken. Het is niet intens genoeg.
Homo Zappiens als leerling?
Hierboven is de werkelijkheid enigszins overdreven, om het beeld beter tot de verbeelding te laten spreken, maar dit zijn wel richting waarin de veranderingen plaats vinden. Het heeft mij als toekomstig docent aan het denken gezet. Als docent moet je de leerlingen klaar stomen voor de maatschappij, bied je hen onderwijs aan, dat is afgestemd op de leerling. Dit roept vragen op. Hoe ziet de alsmaar veranderende maatschappij er tegen die tijd uit? Hoe zit de leerling van nu (en daarmee de maatschappij van morgen) in elkaar? Is het onderwijs in de huidige vorm nog wel effectief genoeg? Leerlingen leren veel sneller een computerspelletje spelen, dan dat zij de afgeleide van een ingewikkelde wiskundige formule kunnen bepalen. Ze hebben een concentratieboog die korter is dan de uitleg die je geven wilt. Terwijl deze boog stukken langer is tijdens gamesessies, die soms tot diep in de nacht door gaan, of alle functies van hun nieuwe smartphone te ontdekken. Het zou toch ideaal zijn als zij op eenzelfde manier aan de slag konden gaan in het onderwijs. De manieren van leren in het onderwijs zijn anders, de onderwerpen liggen te ver af van de interesses van de leerlingen. Aan de ene kant zal het onderwijs beter moeten aansluiten bij de leerling, maar anderzijds moet de leerling ook beter aansluiten bij het onderwijs. Er zal nog veel verdeeldheid ontstaan over de verdeelsleutel tussen aanpassen aan en aanpassen van de leerling, over hoe dit gerealiseerd kan en zal worden en wie hier voor verantwoordelijk is.
onderzoek
Ik zal zelf een onderzoek doen in een 3de klas vwo die ik les geef. Hier zal ik onderzoeken hoe ik mijn lesgeven aan kan passen aan deze populatie Homo Zappiens. Dit dan bekeken door een bril van haalbaarheid en effectiviteit. Ik hoop hier veel van te kunnen leren en hiermee mijn docentenarsenaal uit te breiden.
